Chatni Recipes Urdu | Make Sau

Chutney to sos lub sucha baza do sosu, pochodzącego z subkontynentu indyjskiego, używanego w kuchniach subkontynentu indyjskiego, które mogą obejmować takie formy, jak pikantny dip kokosowy, przyprawa pomidorowa, mielona ozdoba z orzeszków ziemnych lub dahi ( jogurt), ogórek i dip miętowy.

Odmiana, która zakorzeniła się w kuchni anglo-indyjskiej, jest zwykle owocem cierpkim, takim jak ostre jabłka, rabarbar lub marynata damasceńska, łagodniejsza o równej masie cukru (zwykle demerara lub brązowy cukier, aby zastąpić jaggery w niektórych słodkich sosach indyjskich). Ocet został dodany do przepisu na chutney w stylu angielskim, który tradycyjnie ma na celu zapewnienie długiego okresu przydatności do spożycia, dzięki czemu jesienne owoce mogą być przechowywane do użytku przez cały rok (podobnie jak dżemy, galaretki i pikle) lub być sprzedawane jako produkt komercyjny . Indyjskie ogórki używają oleju musztardowego jako środka do wytrawiania, ale chutney w stylu anglo-indyjskim wykorzystuje ocet słodowy lub cydrowy, który wytwarza łagodniejszy produkt, który w kuchni zachodniej jest często spożywany z twardym serem lub wędlinami i ptactwem, zazwyczaj w zimnych lunchach w pubach.

W dzisiejszych czasach produkcja niektórych ogórków i sosów w Indiach została przeniesiona do produkcji komercyjnej, podczas gdy w pewnym momencie odbywała się wyłącznie w domach ludzi. Wadą komercyjnych sosów i tych produkowanych w stylu zachodnim z octem i dużymi ilościami cukru jest to, że głównym celem cukru i octu jako konserwantów jest uczynienie produktu bezpiecznym do konsumpcji długoterminowej. Regularne spożywanie tych produktów (w odróżnieniu od oryginalnego indyjskiego zestawu świeżych smaków) może zwiększyć całkowite spożycie cukru do niezdrowego poziomu.

Słowo „chutney” pochodzi od hindi चटनी chaṭnī, co oznacza lizanie. W Indiach określenie „chutney” odnosi się do świeżych i marynowanych preparatów bez różnicy. Kilka języków indyjskich używa tego słowa wyłącznie do świeżych preparatów. Inne słowo achār (Hindi: अचार) dotyczy pikli, które często zawierają olej i rzadko są słodkie.

W Pakistanie i Indiach chutneys można wytwarzać obok pikli, które dojrzewają na słońcu przez okres do dwóch tygodni i są przechowywane do roku lub częściej są świeżo przygotowywane ze świeżych składników, które można przechowywać przez kilka dni lub tydzień w lodówce.

W Tamil Nadu thogayal lub thuvayal (tamil) są preparatami podobnymi do chutney, ale o konsystencji pasty. W Andhra Pradesh nazywany jest również roti pacchadi. W Telanganie to samo nazywa się tokku.

Rośliny lecznicze, o których uważa się, że mają dobroczynny wpływ, są czasami przekształcane w sosy, na przykład Pirandai Thuvayal [4] lub prążkowany chutney z dyni (Peerkangai Thuvayal lub beerakaaya tokku). [5] Wyrzeźbioną tykwę można kupić w chińskich i indyjskich sklepach w dużych miastach na zachodzie [6], a po wysuszeniu staje się gąbką do kąpieli znaną jako luffa lub luffa.

Gorzka tykwa może również służyć jako baza dla chutneya, który jest jak smak lub alternatywnie jako suszony proszek.

Od czasu do czasu można podawać sosy, które kontrastują w smaku i kolorze - ulubioną kombinacją jest zielona mięta i chutney chili z kontrastowym słodkim brązowym tamaryndowca i chutneyem daktylowym.

Chutney mogą być mielone moździerzem i tłuczkiem lub ammikkalem (tamilskim). Przyprawy są dodawane i szlifowane, zazwyczaj w określonej kolejności; wytworzona w ten sposób mokra pasta jest smażona w oleju roślinnym, zazwyczaj z dziąsła (sezamu) lub oleju arachidowym. Elektryczne miksery lub roboty kuchenne mogą być używane jako oszczędzające siłę roboczą alternatywy dla szlifowania kamienia.

Chutne w stylu amerykańskim i europejskim to zazwyczaj owoce, ocet i cukier gotowane do redukcji, z dodatkiem aromatów. Mogą to być cukier, sól, czosnek, tamaryndowiec, cebula lub imbir. [14] Chutne w zachodnim stylu, pochodzące od Anglo-Indian w czasach brytyjskich, Raj odtworzył indyjskie chutney przy użyciu angielskich owoców sadowniczych - na przykład kwaśnych jabłek i rabarbaru. Często zawierają suszone owoce: rodzynki, porzeczki i sułtanki.