Mentalnie, stres jest fragmentem Wytrwałego poznania (zbiorcze określenie na uporczywe rozważanie antagonistycznych okazji przed lub w przyszłości). Jako uczucie „stresu” odczuwa się ze zdenerwowania lub niepokoju związanego z prawdziwym lub przewidywanym problemem, regularnie zbliżonym do problemów domowych, na przykład dobre samopoczucie lub konta, lub poza obszerniejszymi kwestiami, na przykład skażeniem naturalnym, strukturą społeczną lub zmianą innowacyjną. Jest to charakterystyczna reakcja na przewidywane przyszłe problemy. Przeciążenie jest istotnym elementem analitycznym podsumowania problemu nerwowości. Zdecydowana większość doświadcza ulotnych chwil stresu w życiu bez epizodu; z pewnością łagodny poziom stresu ma konstruktywne skutki, w przypadku gdy zachęca to ludzi do bezpiecznej gry (np. zabezpieczanie pasa bezpieczeństwa lub ochronę zakupu) lub unikania niebezpiecznych praktyk (np. rozwścieczania niebezpiecznych stworzeń lub uderzania w butelkę twarde), jednak z niepotrzebnymi kłopotliwymi osobami przeceniają przyszłe ryzyko w swoich ocenach, aw najdalszych punktach ogólnie wzmacniają tę okoliczność jako impas, który powoduje presję. Przeszacowanie dzieje się na tej podstawie, że systematyczne aktywa są mieszanką zewnętrznego umiejscowienia kontroli, indywidualnych doświadczeń i fałszywych informacji dotyczących przekonań. Osoby zestresowane są dodatkowo zobowiązane do zaufania w zdolności krytycznego myślenia, postrzegania problemów jako niebezpieczeństw, skutecznego rozczarowania w zarządzaniu problemami i negatywnego nastawienia do rezultatów krytycznego myślenia.
Prawdziwie zdenerwowani ludzie uważają, że trudno jest kontrolować stres i regularnie doświadczają skutków ubocznych, takich jak niepokój, zmęczenie, trudności w koncentracji, drażliwość, nacisk mięśni i niepokojący wpływ snu.