Bhaktamar Stotra

ผู้เขียนभक्तामरस्त्रोत (Bhaktamar Stotra), Acharya Sri Manatunga เป็นนักวิชาการที่มีความสามารถนักเผยแผ่ศาสนาที่มีชื่อเสียงและนักพรตผู้ยิ่งใหญ่ คำพูดทุกคำของภักตมาร์เผยให้เห็นความเลื่อมใสศรัทธาและศรัทธาอันไม่รู้จบในองค์พระผู้เป็นเจ้าจีน่า

ในปี 1100 AD มีกษัตริย์ Bhoja ผู้ยิ่งใหญ่ในเมือง Ujjain แห่ง Malva King Bhoja เป็นราชาแห่งการเรียนรู้ที่ไม่มีใครเทียบและเป็นผู้แต่งบทกวีภาษาสันสกฤต กวีที่ยิ่งใหญ่ Kalidas เป็นหนึ่งในสมาชิกของการชุมนุมของเขา Royal Court หนึ่งกวีเชน Dhananjaya ก็เริ่มมีชื่อเสียงในสมัยนั้นในเมือง วันหนึ่งกษัตริย์ Bhoj เรียก Dhananjaya ในราชสำนักของเขาและได้รับการแนะนำกับเขาและยกย่องเขาสำหรับบทกวีและภูมิปัญญาของเขา Shri Dhananjaya บอกพระราชาอย่างสุภาพว่าปัญญาและความรู้ทั้งหมดของเขาเกิดจากอาจารย์ Acharya Mantunga และ Jain Muni ครูของเขาเขากล่าวว่าความรู้ทั้งหมดเป็นเพราะพรของ Acharya Mantunga

Mantunga
Digambar Jain Acharya Muni Manatunga
(शार्यश्रीमानतुंग)

หลังจากรู้เรื่องการสรรเสริญ Acharya Mantunga แล้วกษัตริย์ Bhoj ต้องการพบกับ Acharya กษัตริย์ Bhoj สั่งให้คนรับใช้ของเขานำ Acharya Mantunga ไปยังราชสำนักด้วยความเคารพ ในเวลานั้น Acharya พักอยู่ที่ Bhojpur และทำ Tapa (Penance) เพื่อการสำนึกตน - การทำให้บริสุทธิ์ คนรับใช้ของกษัตริย์ Bhoj มาถึงที่นั่นสวดภาวนาอีกครั้งและอีกครั้งเพื่อไปกับพวกเขาเพื่อพบกับกษัตริย์ Bhoj แต่นักบวชนักบวชไม่มีจุดประสงค์ในการพบปะกับกษัตริย์หรือบุคคลอื่นใด พระสงฆ์ตอบว่า "ฉันต้องทำอะไรที่ราชสำนัก? เฉพาะผู้ที่ไปศาลที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือกระทำความผิดดังนั้นทำไมฉันจึงต้องไปเป็นนักพรตทำไม Acharya จึงหมกมุ่นอยู่กับทาปา หรือการทำสมาธิ

คนรับใช้กลับไปที่พระราชาและบอกเกี่ยวกับความล้มเหลวของพวกเขา กษัตริย์ Bhoj โกรธและทรงบัญชาให้นำ Acharya มาบังคับในราชสำนัก คนรับใช้ทำแบบเดียวกันและนำคารามาก่อนกษัตริย์ Bhoj กษัตริย์ได้ยกย่องอาคาริยาและขอให้ศีลทางศาสนาแก่ผู้ฟังที่อยู่ที่นั่น แต่ถึงเวลานั้นเมื่อมองสถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวย Acharya ตัดสินใจที่จะอยู่เงียบ ๆ ในช่วงเวลาดังกล่าว ดังนั้นคำอธิษฐานและคำขอทั้งหมดของกษัตริย์จึงไร้ประโยชน์ กษัตริย์โกรธมากแล้วจึงสั่งให้ทหารของเขาวางอาคาริยาลงในคุก ดังนั้น Acharya Manatunga จึงถูกจับกุมในห้องสี่สิบแปดห้องภายใต้ล็อคและโซ่

ในคุก Acharya Mantunga เข้าสู่อาณาจักรสวรรค์ของท่านลอร์ดอาดินา ธ และเริ่มต้นคำอธิษฐานของ Bhagwan Adinath เขาเขียนบทกวีภาษาสันสกฤตที่ยอดเยี่ยมที่ภักตมาร์สเตตรามี 48 สแตนซา (ข้อ) เสียงสวดมนต์และคำอธิษฐานของมานะตะตังกาจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังแห่งปฏิกิริยาลูกโซ่ เนื่องจากผลของ Bhaktamar Stotra ทำให้ Acharya Mantunga ไม่ถูกกักขังอีกต่อไป เขาออกมาจากล็อคแล้วก็ออกไปจากล็อคและออกไปจากคุก

ผู้คุมตื่นขึ้นมาและเห็นปาฏิหาริย์นี้ แต่เมื่อคิดถึงความไม่รู้ตัวเขาจึงปิด Acharya ในคุกและตรวจสอบล็อคอย่างแน่นหนาอีกครั้ง แต่หลังจากที่บางครั้งก็เปิดคุกอีกครั้งและ Acharya เป็นอิสระอีกครั้ง เมื่อเห็นทหารองครักษ์คนนี้รีบไปหากษัตริย์และบอกเขาเกี่ยวกับเหตุการณ์ พระราชาเสด็จมาที่นั่นและสั่งให้ทหารผูกอาคาริยาด้วยโซ่ที่แข็งแรงและขังไว้ในคุกที่มีกุญแจล็อค 48 เรือน

Acharya ท่อง Bhaktamar Stotra อีกครั้งและล็อคทั้ง 48 ด้วยโซ่หัก Acharya ออกจากคุกโดยอัตโนมัติ เมื่อมองดูปาฏิหาริย์นี้ทั้งเมืองรวมตัวกันรอบ ๆ คุกด้วยความตื่นเต้นและชื่นชม กษัตริย์ต้องตระหนักถึงพลังของ Janism และยอมจำนนต่อข้อเท็จจริงทั้งหมด กษัตริย์ Bhoj รู้สึกอยู่ที่เท้าของ Acharya เขาให้อภัยเพราะความผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำอีก เขาภาวนาว่า "ความยอดเยี่ยม O! คุณถูกสร้างขึ้นมาจากอนุภาคสุดท้ายที่สูงที่สุดเท่าที่พวกเขาเต็มไปด้วยความรักที่สงบสุขนี่คือเหตุผลสำหรับรูปแบบที่ไม่มีใครเทียบและสวยงามของคุณในจักรวาลทั้งหมด"
การล่มสลาย