Bhaktamar Stotra

Autor भक्तामर स्त्रोत (Bhaktamar Stotra), Acharya Sri Manatunga był utalentowanym uczonym, wybitnym misjonarzem i cudownym ascetą. Każde słowo Bhaktamar ujawnia jego oświecające oddanie i nieskończoną wiarę w Pana Jinę.

W 1100 r. W mieście Malva w Ujjain był wielki król Bhoja. Król Bhoja był uczonym królem niezrównanej rangi i był autorem poezji sanskryckiej. Wielki poeta Kalidas był jednym z członków zgromadzenia Royal Court. Jeden z poetów Jain Dhananjaya również stał się sławny w tych dniach w mieście. Pewnego dnia król Bhoj zadzwonił do Dhananjayi na swój dwór królewski i został z nim przedstawiony i chwalił go za jego wiersze i mądrość. Śri Dhananjaya bardzo grzecznie powiedział królowi, że cała jego mądrość i wiedza była zasługą jego nauczyciela Acharyi Mantungi, Jaina Muniego, który powiedział, że cała wiedza wynika z błogosławieństw Acharyi Mantungi.

Mantunga
Digambar Jain Acharya Muni Manatunga
(आचार्य श्री मानतुंग)

Wiedząc o pochwałach wartych Acharyi Mantunga, król Bhoj pragnął spotkać się z Acharyą. Król Bhoj rozkazał swoim sługom, by z honorem przynieśli Acharyę Mantungę na jego królewski dwór. W tym czasie Acharya przebywał w Bhojpur i robił Tapa (Pokuta) dla samorealizacji - oczyszczenia. Słudzy króla Bhoj dotarli tam, modlili się Acharyi raz za razem, aby iść z nimi na spotkanie z królem Bhoj. Ale ascetyczni święci nie mają sensu spotykać się z królem ani żadnymi innymi osobami. Mnich odpowiedział: „Co mam robić w królewskim miejscu? Tylko ci idą do sądu, którzy albo się nim interesują, albo popełnili przestępstwo. Dlaczego więc powinienem iść, ponieważ jestem ascetą? Więc Acharya pochłonął głęboką Tapę lub medytacja.

Słudzy wrócili do króla i opowiedzieli o swojej porażce. Król Bhoj rozgniewał się i rozkazał siłą sprowadzić Acharyę na dwór królewski. Słudzy robią to samo, a więc Acharya zostali sprowadzeni przed królem Bhoj. Król pochwalił Acharyę i poprosił o przekazanie pewnych religijnych przykazań obecnej tam publiczności. Ale do tego czasu, patrząc na niekorzystne sytuacje, Acharya postanowił milczeć w takich warunkach. Tak więc wszystkie modlitwy i prośby króla były daremne. Król rozgniewał się i rozkazał swoim żołnierzom umieścić Acharyę w więzieniu. Tak więc Acharya Manatunga został aresztowany w czterdziestu ośmiu komnatach pod zamkami i łańcuchami.

W więzieniu Acharya Mantunga wszedł do niebiańskich królestw Pana Adinatha i rozpoczął modlitwę Bhagwan Adinath. Napisał w języku sanskryckim wielki wiersz Bhaktamar Stotra mający 48 Stanza (Verse). W ten sposób śpiewy i modlitwy Manatungi były pełne i płynęły z niezwiązaną energią reakcji łańcuchowej. Z powodu wpływu Bhaktamara Stotry, Acharya Mantunga nie pozostał dłużej uwięziony. Wyszedł z zamków, wyszedł z zamków i wyszedł prosto z więzienia.

Strażnicy obudzili się i zobaczyli ten cud, ale myśląc o ignorancji, ponownie zamknął Acharyę w więzieniu i mocno sprawdził zamki. Ale po jakimś czasie ponownie otworzyły się więzienia, a Acharya znów był wolny. Widząc to strażnicy pospieszyli do króla i opowiedzieli mu o wydarzeniu. Król przyszedł tam i rozkazał żołnierzom mocno związać Acharyę mocnymi łańcuchami i przetrzymać w więzieniu z 48 zamkami.

Acharya ponownie recytował Bhaktamar Stotrę, a wszystkie 48 zamków z łańcuchami zostało złamanych. Acharya automatycznie wyszedł z więzienia. Patrząc na ten cud, całe miasto zgromadziło się wokół więzienia z niepokojem i podziwem. Król musiał uświadomić sobie moc janizmu i poddać się całkowicie faktom. Król Bhoj czuł się u stóp Acharyi, raz po raz wybaczał za swój błąd. Modlił się: „O doskonałości! Składałeś się z tylu ostatecznych cząstek, ile było pełnych spokojnej miłości. Oto powód twojej niespotykanej i pięknej formy w całym wszechświecie”.
ZAWALIĆ SIĘ