The Irrawaddy Burma

Irrawaddy River, Birmańska Ayeyarwady, główna rzeka Myanmaru (dawniej Birma), przepływająca przez środek kraju. Najważniejsza komercyjna droga wodna w Birmie, ma około 1350 mil (2170 km) długości. Uważa się, że jego nazwa pochodzi od sanskryckiego terminu airāvatī, co znaczy „rzeka słonia”. Rzeka płynie całkowicie na terytorium Myanmaru. Jego całkowita powierzchnia odwodnienia wynosi około 158 800 mil kwadratowych (411,000 km kwadratowych). Jego dolina stanowi historyczne, kulturowe i gospodarcze serce Mjanmy.
Fizjografia
Irrawaddy powstaje z połączenia rzek Nmai i Mali. Obie gałęzie wznoszą się w lodowcach wysokich i odległych gór w północnej Birmie w okolicach 28 ° N. Wschodnia gałąź, Nmai, wznosi się na lodowcu Languela na granicy z Tybetem (Chiny) i ma większą objętość wody ale jest praktycznie nie do żeglugi ze względu na silny prąd. Mali, gałąź zachodnia, ma łagodniejszy gradient i chociaż przerywana przez bystrza, ma pewne fragmenty żeglowne.
Około 30 mil (50 km) na południe od przecięcia znajduje się Myitkyinā, najbardziej wysunięta na północ granica sezonowej żeglugi parowców Irrawaddy. Bhamo, około 150 mil na południe od przecięcia, jest północną granicą żeglugi przez cały rok. Pomiędzy zlewiskiem i Bhamo szerokość rzeki w sezonie niskiej wody waha się od jednej czwartej mili (400 metrów) do pół mili (800 metrów). Głębokość głównego kanału wynosi średnio około 30 stóp (9 metrów).
Rzeka Irrawaddy w Birmie (Myanmarze), znana również jako Ayeyarwady, ma ponadczasową jakość. Królowie średniowiecznego Baganu prawie na pewno rozpoznaliby dziś swoje życie na brzegu rzeki: wozy cielęce i pługi wołowe, wielopoziomowe pagody na wędrownych klasztorach z drewna tekowego oraz wioski krytych strzechą domów wzniesionych na palach, z których każdy ma ziemiankę przewieszoną pod latem monsun zamienia ścieżki gruntu w drogi wodne.
Irrawaddy dzieli Birmę, wznosi się wśród himalajskich lodowców i płynie swobodnie przez 1348 mil przez szeroką równinę aluwialną do Oceanu Indyjskiego.
Królowie średniowiecznego Baganu prawie na pewno rozpoznaliby dziś jego życie na brzegu rzeki



Żegluga na znacznej części (nieskrępowana przez tamy, choć są one w drodze), pozostaje kluczową arterią handlową i transportową, taki jest opłakany stan dróg Birmy.
Większość rejsów po rzece zaczyna się od Mandalay i płynie albo na południe do Bagan, albo na północ do Katha. Jeśli rzeka jest wysoka, a napięcia etniczne niskie, niektóre statki płyną do Bhamo w pobliżu granicy z Chinami. W obu kierunkach odkryjesz głęboko duchowy i tradycyjny sposób życia, który dopiero teraz otwiera się na świat zewnętrzny.
Każdy dzień na rzece zaczyna się od dźwięków oddania z nadbrzeżnych klasztorów, z pewnością jednego z najpiękniejszych pobudek na świecie. W swoim środkowym biegu Irrawaddy ma dobre pół mili szerokości i zaledwie kilka stóp głębokości, a jego wody wirują wokół piaszczystych wysp, na których rolnicy sadzą orzeszki ziemne i sezam, a ich żony miażdżą pranie rodziny o skały. Miniesz lokalne promy wypełnione pasażerami i ładunkami, tak że tonięcie wydaje się realną możliwością. Bliżej brzegu kajaki wędrują niespokojnie jak papierowe łodzie.