Desh Ratna

Rajendra Prasad (3 grudnia 1884 - 28 lutego 1963) był indyjskim działaczem na rzecz niepodległości, prawnikiem, uczonym, a następnie pierwszym prezydentem Indii, sprawującym urząd w latach 1950-1962. Był indyjskim przywódcą politycznym i prawnikiem z wykształcenia. Prasad dołączył do Indyjskiego Kongresu Narodowego podczas Ruchu Niepodległości Indii i został głównym przywódcą regionu Bihar.

Kiedy Indie stały się republiką w 1950 r., Prasad został wybrany przez Zgromadzenie Ustawodawcze na jej pierwszego prezydenta. Jako prezydent Prasad ustanowił tradycję bezstronności i niezależności urzędnika i wycofał się z polityki partyjnej Kongresu. Chociaż był ceremonialną głową państwa, Prasad zachęcał do rozwoju edukacji w Indiach i kilkakrotnie doradzał rządowi Nehru. W 1957 roku Prasad został ponownie wybrany na prezydenta, stając się jedynym prezydentem, który służył przez dwie pełne kadencje. Prasad piastował urząd najdłużej, bo około 12 lat. Po zakończeniu kadencji opuścił Kongres i ustalił nowe wytyczne dla parlamentarzystów, które są nadal przestrzegane. Prasad odegrał główną rolę w utworzeniu Konferencji Studentów Bihari w 1906 roku i był przewodniczącym Zgromadzenia Ustawodawczego, które przygotowało projekt Konstytucji Indii.