Elderly Mobility Scale (EMS)

Mobiliteitsschaal voor ouderen

Het EMS was bedoeld als een gestandaardiseerde, gevalideerde schaal voor de beoordeling van kwetsbare geriatrische patiënten, binnen of buiten klinische instellingen.

Het richt zich op de evaluatie van functionele prestaties in vaardigheden die activiteiten van het dagelijks leven ondersteunen. Daarom verwijst de EMS naar het vermogen van de oudere om ADL's uit te voeren.

EMS-score interpretatie

Op basis van de praktijkevaluatie wordt aan elk van de 7 hierboven beschreven functionele testen een aantal punten toegekend, variërend van 0 tot 4.

De hoogst haalbare score, 20, komt overeen met volledige onafhankelijke capaciteit.

Er is een drempel van 10 vastgesteld, waarbij patiënten die onder deze waarde scoren, toezicht, valpreventie en, in sommige gevallen, permanente zorg nodig hebben.

De scores zijn onderverdeeld in drie categorieën, afhankelijk van de interpretatie van het resultaat:
EMS-score Resultaatinterpretatie
14 - 20 Patiënt is zelfstandig in de basisactiviteiten van het dagelijks leven. Hij/zij heeft misschien wat hulp nodig, maar is over het algemeen veilig alleen thuis.
10 - 13 Patiënt scoort borderline-onafhankelijkheid in activiteiten van het dagelijks leven. Hij/zij heeft enige hulp nodig bij mobiliteitsgerelateerde manoeuvres.
0 - 9 Patiënt heeft hulp nodig bij de basisactiviteiten van het dagelijks leven en is afhankelijk van langdurige zorg.

Enkele van de voordelen van het EMS zijn de functionaliteit, de klinische en persoonlijke betekenis, het feit dat het in ongeveer 15 minuten kan worden toegediend en weinig training vereist.

Een van de belangrijkste punten van kritiek op de schaal is het feit dat er een bepaalde omgeving voor nodig is, namelijk de 6 meter lange baan, het feit dat het plafondeffect snel wordt bereikt door patiënten met betere capaciteiten en het feit dat er geen rekening wordt gehouden met andere persoonlijke factoren, zoals vertrouwensproblemen.

Over de originele studie

De ouderenmobiliteitsschaal is ontworpen als een 20-punts gevalideerd beoordelingsinstrument (op een ordinale schaal) voor de beoordeling van kwetsbare ouderen.

De weegschaal houdt rekening met voortbeweging, balans en positieveranderingen.

Het is getest op interbeoordelaarsbetrouwbaarheid (met resultaten van klinisch fysiotherapeuten) en het voorspellende vermogen ervan is gevalideerd door middel van latere onderzoeken.

Gelijktijdige validiteit werd beoordeeld door scores te correleren met de Functional Independence Measure en Barthel Index. De EMS bleek meer kans te hebben om verbetering in mobiliteit te detecteren dan de Barthel-index.

Discriminerende validiteit werd beoordeeld door het testen van gezonde vrijwilligers die in de gemeenschap wonen.