Deepika

O świcie 15 kwietnia 1887 roku nastąpił rzadki moment w historii wydawnictwa w Kerali, kiedy po raz pierwszy ukazała się pierwsza indyjska gazeta malajalam, Deepika (Nazrani Deepika – jak początkowo ją nazywano). Cudem jak na tamte czasy było urzeczywistnienie i spełnienie od dawna pielęgnowanego marzenia wielu osób, o którym mówił jej Założyciel Redaktor ks. Emmanuel Nidhiry (Nidhirikal Mani Kathanar), uznany ksiądz i spostrzegawczy, twórczy myśliciel tamtych czasów, inicjował i kształtował.

Gazeta początkowo drukowana była na prymitywnej, ręcznie robionej drewnianej prasie zbudowanej przez legendarnego i dalekowzrocznego mnicha-wizjonera karmelitów, ks. Kuriakose Elias Chavara (obecnie św. Chavara) w Mannanam; odległa wioska w pobliżu miasta Kottayam w środkowej Kerali ponad ćwierć wieku wcześniej. To wydarzenie oznaczało epokowy, ale skromny początek zorganizowanego, elitarnego, wolnego dziennikarstwa prasowego w Kerali. Zgromadzenie Karmelitów Maryi Niepokalanej (CMI) zarządzało gazetą do 1989 roku, kiedy to została ona przekształcona w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z udziałem społeczeństwa o nazwie Rashtra Deepika Ltd.; z myślą o nadaniu mu świeżego impetu, dodaniu profesjonalizmu i nowego etosu.

Założyciele gazety mieli wysokie i szlachetne ambicje związane z tym wyjątkowym projektem, który stał się kamieniem milowym w ewolucji i rozwoju umiejętności czytania i pisania w Kerali. Pod dynamicznym kierownictwem ks. Emmanuel Nidhiri (wszechstronny geniusz i znany filozof tamtych czasów) i jego zespół myślicieli, Nazrani Deepika, niezachwianie maszerowali przez lata do XX wieku, rosnąc i rozwijając skrzydła. Częstotliwość drukowania stopniowo rosła z tygodniowej do dwóch razy w tygodniu, a później trzy razy w tygodniu. Korespondenci i współpracownicy pochodzili z praktycznie wszystkich warstw społeczeństwa.