APOCRIFOS

Co to są książki apokryficzne?
Księgi apokryficzne to księgi, które nie znajdują się na oficjalnej liście biblijnej. Książki apokryficzne mogą mieć wartość historyczną i moralną, ale nie zostały natchnione przez Boga, więc nie są używane do formułowania doktryn (nauk podstawowych). Kościół katolicki i prawosławny akceptują niektóre księgi apokryficzne jako część Biblii.

„Apokryficzny” pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „ukryty”. Biblia ma 66 ksiąg, które wszystkie kościoły uznają za natchnione przez Boga. Z biegiem czasu napisano również kilka innych pokrewnych, ale mało inspirujących książek. Książki te nazywane są książkami apokryficznymi, ponieważ nie są częścią Biblii (zostały „ukryte” przed Biblią, aby uniknąć herezji i zamieszania).

Zobacz więcej o księgach biblijnych tutaj.

Książki apokryficzne mogą zawierać interesujące i przydatne informacje, ale zawierają też wątpliwe nauki, które są sprzeczne z resztą Biblii. Niektórzy mają fantazyjne historie i historyczne błędy. Jego nauki nie mają takiej samej wartości jak słowo Boże (2 Piotra 1:16). Dlatego nie są publikowane razem z Biblią. Nie jest dobrze mieszać prawdę z błędem.

Jakie księgi apokryficzne są akceptowane przez Kościół katolicki?
Lista ksiąg apokryficznych akceptowanych przez Kościół katolicki to:

Tobias
Judite
Mądrość Salomona
Duchowny
Baruch (i List Jeremiasza)
1 i 2 Machabejska
Fragmenty dodane do Esther
Fragmenty dodane do Daniela

Książki te nazywane są w Kościele katolickim „Deuterocanonicals”, ponieważ zostały oficjalnie przyjęte jako natchnione przez Boga dopiero w roku 1546. Wszystkie te księgi apokryficzne należą do Starego Testamentu i nie są akceptowane przez Żydów jako inspirowane przez Boga.

Oprócz tych książek Kościół prawosławny zwykle przyjmuje:

1 i 2 Ezdrasz
Modlitwa Manassesa
3 i 4 Machabejska
Psalm 151
Jak wybrano oficjalne księgi biblijne?
W IV wieku w kościołach było w obiegu wiele książek, ale nie wszystkie były autentyczne. Aby uniknąć herezji i sprzecznych nauk, wczesny kościół postanowił przeprowadzić wiele badań, aby zdecydować, które z nich są autentyczne (1 Tesaloniczan 5:21).

Przywódcy kościelni i uczeni chrześcijańscy zebrali się na radach i zbadali każdą książkę. Do Biblii włączono tylko książki z solidnymi dowodami autentyczności, pomijając wszelkie książki, które budziły wątpliwości.

Zobacz także: kto napisał Biblię?

Księgi apokryficzne akceptowane przez Kościół katolicki i prawosławny nie były akceptowane jako boskie inspirowane przez te sobory, ale były to popularne książki, uważane za przydatne. Były trochę podobne do książek, które pisze dziś wielu chrześcijan - pouczające, ale nie mają takiego samego autorytetu jak Biblia.