Akkadian Dictionary APP
Wyszukiwane dane mogą być w wybranym języku (En/De/Ar) lub w języku akadyjskim (znaki łacińskie).
Ludność arabska zamieszkująca Akad (tzw. akadyjska) to plemiona emigracyjne z południowej Arabii (ok. 4000-6000 p.n.e.) na wschód Arabii, a następnie do Mezopotamii (Irak). Pomimo ogromnej (jak na tamte czasy) odległości do ojczyzny i ewolucji języka Akadyjczyków, w tym opracowaniu znajdujemy bardzo dużą ilość słownictwa odpowiadającego arabskiemu. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy weźmie się pod uwagę obce sumeryjskie słowa zaadaptowane w języku akadyjskim. W tej pracy arabski był używany do interpretacji już transliterowanych i transkrybowanych słów na łacinę. Akadyjczycy żyli w innym środowisku niż ojczyzna i zmieszali się z Sumerami oraz przejęli wiele tamtejszego słownictwa. Pomimo tysięcy lat między emigracją a upadkiem Assur, wówczas Babilonu, osoby posługujące się językiem arabskim nadal rozumieją i identyfikują ponad 50% słów (pomimo transkrypcji na łacinę). Nie zapominajmy, że plemiona arabskie są poświadczone w Mezopotamii i żyły w Lewancie od co najmniej 1000 pne. Plemiona arabskie były wszędzie na zachód od Eufratu i pracowały zwłaszcza z Babilończykami (odniesienie: Miasto Babilon), a także Asyryjczykami (odniesienie: miejsce / God Assur). Arabowie osiedlili się w mieście, które nazywali tak jak nazywają się te miasta (nie nazywali się Arabami).
Pomijając wszelkie spekulacje, kultura sumero-akadyjska jest dziedzictwem ludów dzisiejszego Iraku i Arabii, w tym Lewantu i Półwyspu Arabskiego, ojczyzny Akadyjczyków.
Jeszcze przed pierwszym tysiącleciem Arabowie żyli w Mezopotamii i syryjskiej Jazeerze. Od VIII wieku p.n.e. Asyryjczycy i Babilończycy odnotowali Arabów mieszkających (wszędzie) we wschodniej Mezopotamii między Tygrysem a Iranem, osiedlili się masowo w Babilonii, w syryjskiej Dżazirze, na zboczach gór Antylibanu, na północy i północno-zachodniej Arabii oraz na Synaju.
akadyjski jest językiem Półwyspu (spokrewniony z językiem ojczystym Półwyspu Arabskiego; podobny do arabskiego, aramejskiego i hebrajskiego itp.); ponieważ słowo semicki jest mylące, ma złe pochodzenie i jest niewłaściwie używane politycznie.