MAPPP

แม้จะมีประสิทธิภาพอย่างมากของยาต้านการแข็งตัวของเลือดและจำนวนของยาต้านการแข็งตัวของเลือดในช่องปากที่เพิ่มขึ้นในขณะนี้ แต่เหตุการณ์เลือดออกที่ป้องกันได้และเหตุการณ์ลิ่มเลือดอุดตันยังคงเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้ ในขณะที่ตัวแทนที่วางตลาดเมื่อเร็วๆ นี้ต้องการการตรวจติดตามในห้องปฏิบัติการน้อยลง แต่ปัญหาเกี่ยวกับการจัดการทางคลินิกของผู้ป่วยที่ต้านการแข็งตัวของเลือดยังคงมีอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงระหว่างขั้นตอน


การผ่าตัดและการแทรกแซงทางการแพทย์จะเพิ่มความเสี่ยงของการมีเลือดออก ในขณะที่การยับยั้งการแข็งตัวของเลือดจะเพิ่มความเสี่ยงของการเกิดลิ่มเลือดเนื่องจากเงื่อนไขพื้นฐานที่กำหนดให้มีการแข็งตัวของเลือด ทีมงานทางคลินิกจึงต้องสร้างความสมดุลระหว่างความเสี่ยงที่แข่งขันกันเหล่านี้และทำการตัดสินใจอย่างรอบรู้เกี่ยวกับการตัดสินใจที่จะขัดขวางการแข็งตัวของเลือดในช่องปากสำหรับกระบวนการทางการแพทย์ และหากมีการขัดจังหวะ จะ "เชื่อม" การต้านการแข็งตัวของเลือดด้วยยาต้านการแข็งตัวของเลือดแบบฉีด เช่น เฮปารินน้ำหนักโมเลกุลต่ำ (LMWH) ในวาร์ฟารินหรือไม่ ผู้ป่วยที่ได้รับการรักษา


คู่มือนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ:

-ช่วยแพทย์ในการประเมินความเสี่ยงของเลือดออกที่เกี่ยวข้องกับหัตถการและความเสี่ยงพื้นฐานของการเกิดลิ่มเลือดไปพร้อม ๆ กัน

-ชี้นำการตัดสินใจเกี่ยวกับการหยุดชะงักของยาต้านการแข็งตัวของเลือดและการใช้ "สะพานเชื่อม" ยาต้านการแข็งตัวของเลือด

- ให้คำแนะนำโดยละเอียดสำหรับการใช้ยาและการตรวจติดตามทางห้องปฏิบัติการในรอบระยะเวลาดำเนินการ

-กระตุ้นให้เกิดการสื่อสารที่ชัดเจนระหว่างแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับการสั่งจ่ายยาต้านการแข็งตัวของเลือดและการทำหัตถการที่รุกราน


เนื้อหานี้จัดทำขึ้นโดยสมาชิกสหสาขาวิชาชีพของ Peri-Procedural Task Force ของ New York State Anticoagulation Coalition และ IPRO ซึ่งเป็นองค์กรปรับปรุงคุณภาพ Medicare สำหรับรัฐนิวยอร์ก ภายใต้สัญญากับ Centers for Medicare & Medicaid Services (CMS) และ หน่วยงานของกระทรวงสาธารณสุขและบริการมนุษย์ของสหรัฐอเมริกา เนื้อหาไม่จำเป็นต้องสะท้อนถึงนโยบาย CMS 10SOW-NY-AIM-7.3-14-01