Salmo 41

1 Jak szczęśliwy jest ten, kto troszczy się o ubogich! Pan wybawia go w chwilach przeciwności.
2 Pan go ochroni i zachowa przy życiu; uszczęśliwi cię na ziemi i nie wyda na pastwę twoich wrogów.
3 Pan go podtrzyma na łożu boleści, a z choroby wyzdrowieje.
4 Powiedziałem: „Miłosierdzia, Panie! Uzdrów mnie, bo zgrzeszyłem przeciw Tobie”.
5 Moi wrogowie mówią o mnie złośliwie: „Kiedy on umrze? Kiedy twoje imię zniknie?
6 Ilekroć ktoś mnie odwiedza, mówi nieprawdę, napełnia swoje serce oszczerstwami, a potem je rozpowszechnia, gdziekolwiek się udaje.
7 Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, zbierają się i szepczą przeciwko mnie, wyobrażając sobie, że spotka mnie najgorsze:
8 „Powaliła go straszna zaraza; leży w łóżku i już nigdy nie wstanie”.
9 Nawet mój najlepszy przyjaciel, któremu ufałem i dzieliłem się chlebem, zwrócił się przeciwko mnie.
10 Ale Ty, Panie, zmiłuj się nade mną; podnieś mnie, abym im odpłacił.
11 Wiem, że mnie kochasz, bo mój wróg nie triumfuje nade mną.
12 Dzięki mojej prawości podtrzymujesz mnie i stawiasz przed sobą na wieki.
13 Chwalcie Pana, Boga Izraela, od wieków na wieki! Amen i amen!