omnia tempus habent

Wat vult een leven tussen geboorte en het uur van de dood? Wat vormt een leven, hoe houdt het de balans, hoe verloopt een leven?
planten en ontwortelen - dansen en huilen - knuffelen en wegblijven - de eerste acht verzen van het derde hoofdstuk van de oudtestamentische prediker Salomo beschrijven het leven in een verzameling abstracte paren van tegenstellingen. Aan hen geregen is vocale muziek uit de Renaissance en de 20e en 21e eeuw te horen in omnia tempus habent. Eeuwen, soundscapes ontvouwen zich, een toneelvoorstelling ontwikkelt zich en levenslijnen ontwikkelen zich. Concert, museumaudiogidsen, lectuur en performance doordringen elkaar en beïnvloeden elkaar. Er ontstaat een multidimensionaal spel tussen de ontwerpelementen - afwisselend concretisering en abstractie, individualiteit en universaliteit, ernst en trivialiteit.