English Grammar In Urdu

İngilizce dilbilgisi, anlamların İngilizce dilinde kelimelere kodlanma şeklidir. Bu, tüm metinlerin yapısına kadar kelimelerin, cümlelerin, cümlelerin ve cümlelerin yapısını içerir.

İngilizcenin tarihi, sosyal, kültürel ve bölgesel farklılıkları vardır. Burada açıklanan gramerden sapmalar bazı lehçelerde ortaya çıkar. Bu makalede, günümüzün standartlaştırılmış bir Standart İngilizcesi açıklanmaktadır - resmi söylemlerden gayrı resmi kayıtlara kadar çeşitli kayıtlarda yayın, eğitim, eğlence, hükümet ve haberler de dahil olmak üzere, kamuoyunun söyleminde kullanılan bir konuşma ve yazı biçimi. Dilbilgisinde standart İngiliz, Amerikan ve Avustralya İngilizcesi biçimleri arasında farklılıklar vardır, ancak bunlar kelime ve telaffuzdaki farklılıklardan daha küçüktür.

Modern İngiliz, Hint-Avrupa'daki çekim sistemi sistemini büyük ölçüde analitik yapılar lehine terk etti. Şahıs zamirleri, başka bir kelime sınıfından (Eski İngilizcenin daha kapsamlı Germen vaka sistemine ait bir kalıntı), morfolojik vakayı daha güçlü bir şekilde tutar. Diğer zamirler ve tüm isimler, sıfatlar ve makaleler için gramer işlevi, yalnızca kelime sırasına, edatlara ve "Saxon genitive veya English possessive" (-'s) ile gösterilir. [1]

Sekiz "kelime sınıfı" veya "konuşmanın parçası" genellikle İngilizce olarak ayırt edilir: isimler, belirleyiciler, zamirler, fiiller, sıfatlar, zarflar, edatlar ve bağlaçlar. İsimler en büyük kelime sınıfını, ikinci en büyük fiilleri oluşturur. Birçok Hint-Avrupa dilinin aksine, İngilizce isimler gramer cinsiyetine sahip değildir.

İsimler, fiiller, sıfatlar ve zarflar açık sınıflar oluşturur - isim ünlüsü (moda çevrelerini sıkça tanıyan bir ünite) ve benzer göreceli olarak yeni sözcükler gibi yeni üyeleri kolayca kabul eden kelime sınıfları. Diğerleri kapalı sınıf olarak kabul edilir. Örneğin, yeni bir zamirin dile girmesi nadirdir. Geleneksel olarak sıfatlarla birlikte sınıflandırılan determinantlar her zaman konuşmanın ayrı bir parçası olarak görülmemiştir. Ara sınavlar, başka bir kelime sınıfıdır, ancak bunlar, dilin cümlesinin ve cümle yapısının bir parçasını oluşturmadıkları için burada açıklanmamıştır. [2]

İngilizce kelimeler genellikle kelime sınıfı için işaretlenmez. Genellikle, bir dereceye kadar, biten bitim veya türev son ekleri olan kelimeler dışında, hangi sınıfa ait olduğunu söyleyebilmek mümkün değildir. Öte yandan, çoğu kelime birden fazla kelime sınıfına aittir. Örneğin, koş, bir fiil veya bir isim olarak işlev görebilir (bunlar iki farklı sözcük olarak kabul edilir). [3] Dilbilgileri farklı gramer kategorilerini ifade etmek için etkilenebilir. Lexeme koşusu formları koşuyor, koştu, akıyor, koşuyor ve koşuyor. [3] Bir sınıftaki kelimeler bazen diğerindeki kelimelerden türetilebilir. Bunun yeni kelimelere yol açma potansiyeli var. İsim aerobik son zamanlarda aerobikleşmiş sıfatlara yol açtı. [3]

Kelimeler ifadeleri oluşturmak için birleştirir. Bir cümle, tipik olarak, belirli bir kelime sınıfından gelen bir kelimeyle aynı işlevi görür. [3] Mesela, çok iyi bir arkadaşım Peter bir cümleye bir isimmiş gibi kullanılabilecek bir cümledir ve bu nedenle isim cümle olarak adlandırılır. Benzer şekilde, sıfat öbekleri ve zarf cümleleri, sıfat veya zarf biçimindeymiş gibi işlev görür, ancak diğer sözcük türlerinde terminolojinin farklı etkileri vardır. Örneğin, bir fiil cümlesi, herhangi bir nesne ve diğer bağımlılarla birlikte bir fiilden oluşur; edatlı bir cümle bir edat ve tamamlayıcısından oluşur (ve bu nedenle genellikle bir tür zarf cümlesidir); ve bir belirleyici cümle, bir belirleyiciyi içeren bir ad ifadesi türüdür.