Theosophy - Offline

Termin „teozofia” pochodzi z greckiej teozofii, która składa się z dwóch słów: theos („bóg”, „bogowie” lub „boski”) i Sophia („mądrość”). Dlatego teozofię można przetłumaczyć jako „mądrość bogów”, „mądrość w rzeczach boskich” lub „mądrość boska”. Słowo „teozofia” zostało po raz pierwszy użyte w piśmie od III do VI wieku naszej ery przez aleksandryjskich filozofów neoplatońskich.

Użyli tego terminu na określenie empirycznej wiedzy, która przyszła drogą duchową, a nie intelektualną. Z biegiem czasu kilku mistyków i ruchów duchowych na Zachodzie (głównie opartych na chrześcijaństwie) przyjęło słowo „teozofia” w swoich naukach. Wśród nich znajdziemy Meistera Eckharta w XIV wieku, Jacoba Boehme w XVII wieku, Emanuela Swedenborga w XVIII wieku i innych. W ostatniej ćwierci XIX wieku Mme. Blavatsky, pułkownik Olcott i grupa podobnie myślących ludzi założyli Towarzystwo Teozoficzne, w ten sposób ponownie wystawiając ten termin na światło dzienne. Twierdzili, że praca TS była kontynuacją wcześniejszych teozofów, zwłaszcza filozofów greckich i aleksandryjskich.

Teozofia jest filozofią ezoteryczną opartą na starożytnych religiach i mitach, zwłaszcza buddyzmie. Współczesna teozofia została założona przez Helenę Blavatsky, która napisała wiele książek na ten temat i była współzałożycielką Towarzystwa Teozoficznego w Indiach, Europie i Stanach Zjednoczonych.