Namaz e Witr (وتر) + tahajjud

Witr (arab. وتر) to islamska modlitwa (salat), która jest wykonywana w nocy po Isha (modlitwa nocna) lub przed fajr (modlitwa o świcie). Witr ma nieparzystą liczbę raka'at odmawianych parami, przy czym końcowa raka'ah odmawiana jest osobno. Dlatego można się modlić zaledwie jedną raka'ah, a najwyżej jedenaście.

Według Abdullaha ibn Umara Mahomet powiedział: „Nocna modlitwa jest odmawiana jako dwa raka'at, po których następują dwa raka'at i tak dalej, a jeśli ktoś boi się zbliżającego się świtu (modlitwa fajr), powinien odmówić jedną raka'ah. a to będzie witr na wszystkie raka'at, o które się przedtem modlił.

W hadisie przekazanym przez Abu Dardę stwierdza, że ​​Mahomet nakazał mu trzy rzeczy: pościć trzy dni w miesiącu, ofiarować witr salat przed snem i ofiarować dwa raka'at sunnę za fadżr.

Ale jest wiele asadith, które pokazują najlepszą porę na witr salat w nocy. Jeśli ktoś obawia się, że nie będzie w stanie się obudzić lub może umrzeć we śnie, to modlitwę należy odprawić przed snem.

Dlatego osoba, która regularnie wykonuje tahajjud (nocną modlitwę), powinna wykonywać witr po tahajjud.

Zapisano, że Ali bin Abu Talib powiedział: „Modlitwa witr nie jest wymagana tak, jak wasze obowiązkowe modlitwy, ale Prorok odmawia modlitwę witr i mówi: 'O ludu Koranu, odprawiajcie modlitwę witr, bo Allah jest Jeden i On kocha dowcip”.

Dosłowne znaczenie słowa witr to „struna koła”. Biorąc pod uwagę cały dzień jako krąg, wzdłuż którego znajdują się wszystkie modlitwy, salat maghrib jest ofiarowywany o zachodzie słońca (początek nocy). Ma niesparowaną (nieparzystą) liczbę raka'at. Ofiarowując nieparzyste raka'at witr jako ostatnią modlitwę nocy, tworzy się akord przez połączenie w pary tych dwóch niesparowanych raka'at każdego z maghribów i witrów.

Opowiadane przez Al-Hasana ibn Ali (który jest wnukiem Mahometa, powiedział, że uczył go Mahomet, aby mówić qunūt du‘ā” (Dua e Qanoot) po arabsku w następujący sposób:

اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ وَقِنِي َ مَا قَضَيْتَ إِنَّكَ وَ وَلاَ يُقْضَى عَلَيْكَ وَإِنَّهُ لاَ يَذِلُّ ا ال

„O, Allahu, prowadź mnie wśród tych, których poprowadziłeś, wybacz mi wśród tych, którym przebaczyłeś, zaprzyjaźnij się ze mną wśród tych, którym zaprzyjaźniłeś się, pobłogosław mnie w tym, co dałeś, i uratuj mnie od zła, które nakazałeś. Zaprawdę Ty dekretujesz i nikt nie może wydać dekretu, i nikt nie może przekazać dekretu Tobie, zaprawdę, nie jest upokorzony ten, z którym się zaprzyjaźniłeś, błogosławiony jesteś, nasz Pan i Wywyższony”.

Hanafi często recytuje drugą wersję błagania modlitwy Witr (arab. دعاء صلاة الوتر du'ā' ṣalatu 'l-Witr) w następujący sposób, o której mowa w ostatnim raka'at witr (ponieważ jeden raka'at następuje po Sunny, w tym przypadku wykonywanie w liczbach nieparzystych - 3,5,7,9 lub 11 raka'at), najpierw mówiąc takbir z rękami do góry, a następnie wypowiadając następujące wersety przed ruku':

Jak odmawiać modlitwę Witr:
Sposób modlitwy witr polega na tym, że po modlitwie dwa rakaty siadają. Czytaj w tahyat aż do abduhu wa rosulohu, a następnie wstań i chwal w trzecim rak'ah i zewnętrznych wykończeniach i lewą ręką przy uszach, mówiąc Allah Akbar. Reguła powinna recytować modlitwę Qonoot związane ręce. Pozostań w modlitwie, a potem powinna być reszta.

Nama Witr Parhne ka Tareeqa:
Nama witr parhne ka tareeqa yeh hai keh do rekatein parh kar baith jaye aur abduhu wa rasuluhu tak at-tahyat parh kar khara ho jaye phir teesre rikat mein Al-hamd aur sura se farigh hokar Allahu Akbar qa ke ahaid p ke mutabiq hath bandh kar duaye qunut parhe.
Dua-e-Qonoot:

Tahajjud, znana również jako „modlitwa nocna”, to dobrowolna modlitwa wykonywana przez wyznawców islamu. Nie jest to jedna z pięciu obowiązkowych modlitw wymaganych od wszystkich muzułmanów, chociaż islamski prorok Mahomet został odnotowany jako sam regularnie odprawiający modlitwę tahajjud i zachęcający swoich towarzyszy.