Dua Faraj

Duʿaʾ al-Faraj (arab. دعاء الفرج) [błaganie o ulgę] to prośba, która zaczyna się od frazy „Ilahi 'azum al-bala'” [O mój Boże! Nieszczęścia nasiliły się!] i szyici przeczytali to, aby uwolnić się od nieszczęść. Jest cytowany z al-Balad al-amin al-Kaf'amiego i wspomniany w Mafatih al-jinan. Jeśli chodzi o łańcuch przekazu, nie dociera on do żadnego z imamów (a). Mówi się, że tego błagania uczył imam al-Mahdi (a) Mahometowi b. Ahmad ur. Abi Layth we śnie, kiedy schronił się w Kadhimiya ze strachu przed śmiercią.