Russian Sage Flower

Russische salie is een onderhoudsarme, droogtetolerante struik, waardoor het een geweldige keuze is voor xeriscaping. De lange bloeiperiode wordt gewaardeerd door degenen die een bloembed zoeken die gedurende het groeiseizoen in bloei blijft. Deze struik produceert pluimen van kleine, blauwachtig-lavendel bloemen gedurende de zomer. Om niet te worden overtroffen door de bloemen, maken de stengels en het gebladerte van de plant een sterke verklaring van zichzelf, misschien zelfs beter dan het bloemendisplay als de belangrijkste reden om de struik te laten groeien. Een sierlijke vaste plant met zilveren stengels (zo krijtachtig dat ze soms wit lijken) en gevederde, zilverachtige bladeren, Russische salieplanten kunnen een hoogte van 4 voet (met een spreiding van 3 voet) of groter bereiken als u ze niet snoeit jaarlijks.
• Botanische naam: Perovskia atriplicifolia
• Algemene naam: Russische wijze
• Planttype: meerjarige bloeiende sub-struik
• Volwassen maat: 4 voet
• Blootstelling aan de zon: volle zon
• Grondsoort: Sandy, klei
• Bodem-pH: 7 tot 9
• Bloeitijd: zomer
• Bloemkleur: blauw
• Winterhardheidszones: 5, 6, 7, 8, 9
• Inheems gebied: Centraal-Azië
Hoe Russische salie te kweken
Russische salie is een taaie plant die weinig verzorging nodig heeft. Omdat het lang is, heeft het vaak ondersteuning nodig (staken of een pioenring) als het individueel wordt gekweekt, opdat het niet omvalt. Als ze in massa's worden gekweekt, ondersteunen ze elkaar min of meer. Maar de primaire zorg met deze planten is snoeien, wat optioneel is.
Als lid van de mintfamilie verspreidt de Russische wijze zich door hardlopers en moet worden gecontroleerd om ze te verwijderen van plaatsen waar je niet wilt dat ze zich verspreiden. Trek sukkels uit in het vroege voorjaar. Verdeel de planten om de vier tot zes jaar om ze op te frissen.
Russische salie heeft geurig gebladerte en trekt kolibries, honingbijen en vlinders aan. Zoals veel aromatische planten zijn ze ook bestand tegen herten en het is onwaarschijnlijk dat konijnen ze opeten. De fijne textuur maakt Russische salie een goede keuze als je contrast zoekt met planten met een grovere textuur. Perovskia atriplicifolia wordt massaal gebruikt in borderbeplantingen en rotstuinen. Als het niet wordt overweldigd door planten met grotere, opzichtiger bloemen, kan het als een specimenplant dienen. Bovendien kan Russische salie, gezien hun lengte en hun langbloeiende aard, een uitstekende keuze zijn voor de achterste rij van een bloembed.
Licht
Voor de beste resultaten en bloei plant je Russische salie in de volle zon.
Bodem
Deze struiken gedijen in goed doorlatende grond maar verdragen kleigrond. Ze geven de voorkeur aan alkalische bodems met een pH van 7 en hoger, maar kunnen een breed scala aan bodem-pH verdragen.
Water
Nieuwe transplantaties moeten regelmatig worden bewaterd, maar eenmaal gevestigde Russische salie is zeer droogtetolerant. Het houdt van medium tot droge grond en doet het prima in warme, droge gebieden van uw tuin of tuin.
Temperatuur en vochtigheid
Inheems in Centraal-Azië, Perovskia atriplicifolia kan worden gekweekt in plantzones 5 tot en met 9 en kan de winter overleven in zone 4 als je enige bescherming biedt.
Kunstmest
Deze plant doet het goed in arme gronden. Hooguit kun je in het voorjaar voor een lichte compostlaag zorgen.
Soorten Russische Salie
• Perovskia "Filagran" heeft fijn gesneden bladeren en een luchtige uitstraling.
• Perovskia "Longin" is stijver rechtop en smaller en heeft iets grotere bladeren.
• Perovskia "Little Spire" is een dwergvariëteit die ongeveer 1,5 tot 2 voet lang wordt, met een vergelijkbare spreiding.
Snoeien
Sommige tuiniers kiezen ervoor om Russische salie jaarlijks te snoeien. Het argument voor snoeien is dat de plant bossiger zal worden als gevolg van deze zorg. Het is op zijn minst een goed idee om alle dode takken af ​​te snijden om deze eeuwige netjes te houden. De normale tijd om Russische salie te snoeien is het vroege voorjaar of het midden van de lente, afhankelijk van de strategie die u aanneemt.
Een reden waarom de lente de beste tijd is om te snoeien (in tegenstelling tot trimmen in de herfst) is dat het verlaten van de zilveren takken interesse toevoegt aan het winterlandschap. Een andere is dat als je in de herfst snoeit en geen harde bevriezing krijgt, de plant nieuwe groei kan produceren. Op dat moment kan een harde bevriezing de nieuwe groei doden.