Guru Granth Sahib Ji

Guru Granth Sahib Ji is het religieuze geschrift van het Sikhisme, door Sikhs beschouwd als de laatste, soevereine en eeuwig levende goeroe die de afstamming volgt van de tien menselijke goeroes van de Sikh-religie.
Adi Granth, de eerste vertolking, werd samengesteld door de vijfde Sikh Guru, Guru Arjan.
Guru Gobind Singh, de tiende Sikh Guru, voegde een salok, dohra mahala 9 ang, 1429 en alle 115 hymnes van Guru Tegh Bahadur toe.
Deze tweede vertolking werd bekend als Sri Guru Granth Sahib.

De tekst bestaat uit 1430 angs (pagina's) en 6000 shabads (lijncomposities), die poëtisch worden weergegeven en ingesteld op een ritmische oude Noord-Indiase klassieke muziekvorm.
Het grootste deel van de Schrift is verdeeld in eenendertig raga's, waarbij elke Granth-raga is onderverdeeld volgens lengte en auteur.
De hymnen in de Schrift zijn voornamelijk gerangschikt door de raga's waarin ze worden gelezen. Guru Granth Sahib is geschreven in het Gurmukhi-schrift, in verschillende talen, waaronder Lahnda (West-Punjabi), Braj Bhasha, Khariboli, Sanskriet, Sindhi en Perzisch. Kopieën in deze talen hebben vaak de generieke titel van Sant Bhasha.

Guru Granth Sahib werd gecomponeerd door zeven Sikh Gurus:
Guru Nanak Dev,
Guru Angad Dev,
Guru Amar Das,
Guru Ram Das,
Guru Arjan Dev,
Guru Hargobind en
Guru Tegh Bahadur.

Guru Gobind Singh heeft 1 sloakh toegevoegd in mahala 9 Ang 1429. Het bevat ook de tradities en leringen van Indiase sants (heiligen), zoals
Ravidas,
Ramananda,
Kabir en
Namdev onder anderen, en twee Moslim Soefi-heiligen Bhagat Bhikan en Sheikh Farid.

De visie in de Guru Granth Sahib is van een samenleving gebaseerd op goddelijke gerechtigheid zonder enige vorm van onderdrukking.