Fuvi

Het duende is dat wezen dat, wanneer hij je aanraakt, je een stijl geeft die zo levendig en authentiek is dat het niet in woorden kan worden uitgedrukt. Deze kleine mannen zijn degenen die de grote meesters van alle kunsten hebben geschapen, en ze leven over de hele wereld en willen een mens vinden die het waard is hun macht te verlenen.

Lang geleden kwam een ​​goblin genaamd Fuvi naar Fuente Vaqueros, en hij had het gevoel dat hij daar eindelijk de persoon zou ontmoeten die hem zijn droom zou laten vervullen.

Op een dag, terwijl hij met zijn handen in zijn zakken liep, hoorde Fuvi dat iemand aan het oefenen was op de piano. Hij keek uit een raam en zag een jongen een eenvoudig maar mooi deuntje spelen. Fuvi nam haar loomheidskap af. Ik had het gevonden! Hij rende naar hem toe en verborg zich in zijn vlinderdas.

Nu had Fuvi een goblin-missie: die jongen zover krijgen dat hij naar de maan zou opstijgen. Vanaf dat moment begon de stad te geruchten dat Federico García Lorca iets speciaals had, dat hij een duende had.

Fuvi verzachtte Federico's woorden jarenlang en goot steenkool in zijn hart. Tot 19 augustus 1936 stierf de inmiddels universele dichter tussen staal en gras. Fuvi huilde met de pet in haar handen, en in plaats van een ander waardig mens te zoeken, keerde ze terug naar Fuente Vaqueros. Want dat was de genegenheid die hij had voor zijn vriend Federico, dat hij besloot zijn nagedachtenis te eren door zijn elfenkracht aan het volk te verlenen.