Vloeistofmechanica

Vloeistofmechanica is een tak van de natuurkunde die zich bezighoudt met de mechanica van vloeistoffen (vloeistoffen, gassen en plasma's) en de krachten op hen. Vloeistofmechanica heeft een breed scala aan toepassingen, waaronder machinebouw, civiele techniek, chemische technologie, biomedische engineering, geofysica, astrofysica en biologie. Vloeistofmechanica kan worden onderverdeeld in vloeibare statica, de studie van vloeistoffen in rust; en vloeistofdynamica, de studie van het effect van krachten op vloeistofbeweging.
Het is een tak van continuümmechanica, een onderwerp dat modellen materie zonder de informatie te gebruiken dat het uit atomen is gemaakt; dat wil zeggen dat het modellen uit macroscopisch oogpunt van belang zijn in plaats van microscopisch. Vloeistofmechanica, in het bijzonder vloeistofdynamica, is een actief onderzoeksgebied met veel problemen die gedeeltelijk of geheel onopgelost zijn. Vloeistofmechanica kan wiskundig complex zijn en het beste kan worden opgelost met numerieke methoden, meestal met behulp van computers. Een moderne discipline, computationele vloeistofdynamica (CFD) genoemd, is gewijd aan deze aanpak voor het oplossen van problemen met vloeistofmechanica. De velocimetrie van de deeltjesvelderen, een experimentele methode voor het visualiseren en analyseren van de vloeistofstroming, maakt ook gebruik van de zeer visuele aard van de vloeistofstroom.