Die Walhalla bei Donaustauf

Het Walhalla bij Donaustauf is het bekendste en meest indrukwekkende Duitse rijksmonument van de 19e eeuw. Koning Ludwig I van Beieren liet het in 1830-1842 bouwen als een nationale eregalerij. Daarin worden heersers, generaals, wetenschappers, kunstenaars en anderen geëerd voor hun buitengewone prestaties met een portretbuste of een gedenkplaat. Volgens de wens van de Beierse koning zou het geëerde volk als geheel de grootsheid en het belang van de natie moeten verkondigen en het patriottisme en het nationale gevoel van de bezoekers moeten opwekken. Ludwig Ik dacht niet aan landsgrenzen, maar bedoelde het Duitstalige gebied. De oprichting van het Walhalla was ook niet gekoppeld aan de visie van een nationale eenheid in Duitsland, die in 1842 nog niet bestond. Ludwig I liet er geen twijfel over bestaan ​​dat hij de staatssoevereiniteit van het Koninkrijk Beieren wilde behouden. Des te meer zou men willen weten onder welke historische omstandigheden het Walhalla werd gebouwd, aangezien de eerste plannen teruggaan tot 1807.

De Walhalla-app is gewijd aan de conceptie van het monument, beschrijft de uitvoering door de architect Leo von Klenze, volgt de intenties van de koning om te bemiddelen en vraagt ​​naar het latere gebruik van het huis. Last but not least gebruikt ze geselecteerde gedenkplaten en bustes, die ook 360° bekeken kunnen worden, om de geëerde persoonlijkheden in de Hall of Fame voor te stellen. Vormende persoonlijkheden worden vandaag de dag nog steeds geaccepteerd in het Walhalla, en sinds de opening zijn er talloze bustes toegevoegd. In het begin was het de koning die de selectie maakte, nu is het de bevolking wiens voorstellen worden uitgevoerd. Maar niet alleen het selectieproces is veranderd, ook de betekenis van het monument is veranderd. De Walhalla-app rapporteert erover.