Braden Scale

De Braden-schaal is een type schaal of methode die wordt gebruikt om het risico op doorligwonden bij patiënten met langdurige bedrust te beoordelen. De Braden-schaal is in Amerika in het verpleeghuisgebied gemaakt door Barbara Braden (1987). In de Braden-schaal zijn er 6 (zes) subschalen om het risiconiveau van decubitus te bepalen.Deze subschalen omvatten: sensorische waarneming, vocht, activiteit, mobilisatie, voeding, wrijving en wrijving (Perry & Potter, 2011). De Braden-schaal werd gebruikt om het risico op decubitus te beoordelen bij patiënten met langdurige bedrust met beperkte mobilisatie. De voordelen van de Braden-schaal zijn onder meer:
een. Met de Braden-schaal kan de verpleegkundige een meer specifieke en uitgebreide beoordeling maken van de huidconditie van patiënten met beperkte mobiliteit.
b. De Braden-weegschaal biedt verpleegkundigen een basis om uitgebreide verpleegkundige zorg te verlenen, vooral bij de verzorging van de huid van de patiënt.