پښتو شعر غزل ټپي لنډۍ

د خدای رضا وه چې زما درسره بخت نه وُ
ګنې ګلابه خپلیده دې دومره سخت نه وُ

baik! له تا خو مې داستا دیو بنده سوال وُ
Apa yang Harus Diperbaiki?

ستا تر لړزانده شونډو ځار شم ګیله نه کومه
ښایي له تاسره دلبره دومره وخت نه وُ

مرګه مننه په دنیا باندې دې وپېژندم
ګنې په ژوند خو مې هیچا سره ارزښت نه وُ

چې ویدېدم کریمه سر به مې په کاڼې کېښود
د غریبۍ غیږ کې ایسار ومه بالښت نه وُ